Hayat" diyoruz yaşamaya devam ediyoruz. Onca kırıklık onca acı onca hüzün yaralarımıza üfleye üfleye " bir şey yok" diyoruz; en çok kendimizi kandırıyoruz çok şey var aslında üflemeyi bırakıp konuşmaya başlarsam bir daha asla susmayabilirim.. Öyle çok ki kan kaybım o kadar büyük ki kendime olan yalanım "hayat" diyorum susu...yorum; nefesim lazım bana çünkü yaralarımı üflüyorum...