Ben seni, beni sev diye sevmedim.
İliklerim ısınsın diye soğukta;
kanım damarlarım dışına sızıntı yapmasın,
çocukluğun sahipsiz kalmasın diye sevdim.
Küfür yerine ağıza alınacak yeni kelimeler ürettim.
‘Biz’ demek çok ayıptı mesela.
Tanrı ilan ettim çoğu kez gökyüzünü,
kar yaptım insanları; dünya asfalttı elbette.
Fakat kardan adamlarım bile olmadı hiç
Eridiler..
Erime diye sevdim seni.
Hiçbir balık yüzmeyi öğretmedi bana okyanusta.
Ya da hiç kimse denk değildi bu aşka.
Haklıydı ama;hangi insan aşık olabilirdi bir balık kadar okyanusa?
Veyahut hangi okyanus bağrına basmış ölmüş bir ruhu sıkıca?
Sevme sen beni içim kırık sevgilim,
sevme boş ver batmasın yüreğine yaralarım.
Hangi mevsim ise gözlerin, hangi yıldızı görüyorsan kafanı çevirdiğinde göğe,
Git işte onunsun demektir.
Ben her aşka biraz geç kalmışım, her aşkta teğet geçmiş beni.
Gamze GEDİK