Sen Kal Yeter ki; Ben Giderim...
Kelimeler sustu kanatsızlığımızda
Her yer senin olmuş, koca şehir, yollar…
Adının dahi olmadığı sokaklar sen kokuyor
Sen kal yeter ki, ben giderim
Kitaplar da hep seni anlatıyor bana
Sen gibi konuşuyor koca sessizlikler
Bak sonbaharın da burada
Sen kal yeter ki, ben giderim
Fotoğraflar okuyacak bundan sonra
Atkını, eldivenleri, soğuktan ellerini…
Yağmurlarla kokacaksın artık
Sen kal yeter ki n’olur
Ben giderim; Yeter ki sen kal
Bu şehir beni istemedikten sonra
Neyleyim caddelerini
Neyleyim beni
Sen kal yeter ki, ben giderim… |