Çevrimdışı

1088 gün oldu bugün...

Söylemesi kolaydı. Beklemesi zor.

'Zamanla geçer.' masalını bizzat yaşamak adına bekledim. 1088 gün geçti hala sol yanımda uyanıyorsun. Bu işte bir terslik var. Yerine, bıraktığın boşluktan bahsediyorum yani birilerini koymaya çalışıyorum sürekli 'Bak bu onun gibi değil bu olur, bak bu daha anlayışlı bu olur, bak bu hissiyatlı bu olur... ' vs diye sınıflandırıp bir sürü erkek cesedini bıraktığın yere koymaya çalıştım. Eğreti duruyor haklısın. Ama elimden ancak bu gelirdi, sen gelmezdin ve gelmeyecektin biliyordum.

Bugün 1088 gün oldu.

Yalnız yaşlanacağız... Olayın ciddiyetinin farkında mısın ?! Sensiz ihtiyarlayacağım, ellerim buruş buruşken sen olmayacaksın yanımda. Beraber büyüdük tamam hikayenin o kısmı doğru ama beraber yaşlanacaktık hâni ?

Her neyse böyle arabesk nidaları sevmiyorum, bilirsin.

Ama olay ciddi, 1088 gün oldu diyorum. Kaç gün olduğunu geç, ben bunu hâlâ sayıyorum o kısmı can sıkıcı.
Bir ilişkiye başladığımda seni aldattığımı düşünüyorum, gidişinin üstünden 1088 gün geçmesine rağmen.

Aslında yaşıyorum, yaşıyor yani insan. Bir şekilde yemek yiyorsun nefes alıyorsun... Alışıyorsun, arkadaşlarınla tekrar dışarılara çıkmalar, tekrar insanların arasına karışmak falan, yaşıyorsun işte. Yeniden heyecanlar hissediyorsun birilerinden hoşlanıyorsun hemen seninle kıyaslıyorsun o kişiyi sonra herkes senden iyidir diyorsun başlıyorsun ilişkiye, yada seni daha da derine gömmek adına başlıyorsun. Bazen gerçekten istiyorsun o ilişkiyi. Ama neden ? Neden bir şarkı duydugumda aklıma hayatımdaki adam değilde sen geliyorsun, her gece yatarken bugün bilmem kaçıncı gün diye not düşüyorum aklıma. Neden bir gün geleceğinden bu kadar eminim, gelmeyeceğini bu kadar ciddi bir şekilde kanıtlamışken sen.

Velhâsıl, bugün 1088 gün oldu...

Bir kaç damla bıraktım boşluğuna, birkaçta melodi.

1088, son olsun.

__________________