Bir kadın hikayesi
Sokak arası kirlenmişliğin lekesiyle
Kendinden büyüktü ağırlığı
Aynada ki sureti tanınmaz haldeydi sanki
Tenine yapışırken
Kıl yumağı adamların terleri




İlk bakışta klasik bir fahişe
Oysa ki
İçinde solmuş olsada bahar çiçeği
Halen can kıpırtısını taşıyor ruhunda
Ümitleri alabora olsada
Gecesini kaç kişi ziyaret etsede
Ölmedim diyor hayata koca inadıyla




İnkarlara mahkum oldu
Oda isterdi
Kim bilir huzurunda bir kaşık çorba
Soğuk otel odası değilde sıcak bir yuva
Para uğruna değildi yaşadıkları
Tökezledi sadece çakıl taşı yolunda




Hayali bir bebekti belkide
Yumuk olmuş kolları ona gülümseyen yüzüyle
Şarap mezesi erkeği değilde
Eli ekmek tutan
Evine eşine atasına sahip çıkan
Kadın olmak zor
Yaşam istemeden törpülüyor insanı
Susma sen kötü değilsin kutsal fahişe.