Çok büyük şeyler istememiştim hayattan...
Yetinmeyi bilirdim,yolda tek başıma yürümeyi severdim mesela...
Özgür olurdum doyasıya seyrederdim etrafı, kendimi dinlerdim,
arasıra çocuklara karışır, oyunlarına ortak olurdum...
Akşam olunca gökyüzünü seyrederdim, şöyle sırt üstü uzanır, ellerimi başımın altına koyar, en parlak yıldızı kestirirdim gözüme, uyuyacağım vakit hayâl dünyasına yolculuğa çıkardım...
Öyle mutlu olurdumki,sebepsiz gülücükler olurdu yüzümde...

Şimdi uyandım...
Büyümek bu mu!
Hayâl kurmak gelmiyor içimden, özgürlüğü bile sevmez oldum, yıldızları bile görmeyecek kadar erken uyuyorum dùşünmemek için...
Büyümek bu mu?

Oysa çok fazla şey istememiştim ben...