Bazen hayat öyle geliyorki oturduğum yerde omuzlarım çöküveriyor. İnsanlar eskiden böyle değillerdi diyorum, en azından bu kadar çok değildi iki yüzlüler. Sanki kilosuna para saymış gibi Sevgiyi, Saygıyı esirgeyenler dolmuş sokak köşeleri. Umutlarım birer birer kırılırken artık kendime bile insan demeye korkar oldum......