"Hayır,hayır,hepsi bu değil,"diye bağırdı Oblomov,ansızın sinirlenerek:"Hırsızı,sürtüğü,dolandırılmış ahmağı yaz,ama unutma ki onlar da insan.İnsanlık duygun nerede?Salt kafanla yazmak istiyorsun!" diye tısladı."Sence düşünceleri dillendirmek için yüreğe ihtiyaç yok mu?Var.Onlar sadece sevgiyle verimli olabilirler.Düşeni kaldırmak için yardım elini uzat.Yıkılanlara acı gözyaşları dök,fakat onlarla eğlenme.Sev onları.Senin gibi canlı olduklarını unutma.Sanki senin bir parçanmış gibi ilgilen onlarla.
Ancak o zaman seni okumayı kabullenebilirim," dedi ve tekrar kanepenin üzerinde rahat bir konum alıp yattı. "Hırsız ya da sürtüğü anlatıyor ama," diye sürdürdü,"insanı unutuyorlar.Onu betimlemeyi beceremiyorlar.Bunda nasıl bir sanat, nasıl şiirsel bir ifade buluyorsun?Günahı ve kötülüğü sergile ama lütfen,segilediklerinin şiirle,sanatla bir ilintisi varmış gibi yapma. İ.Gonçarov - Oblomov