Bu Gün , Ben ! Ben Değilim
Bu gün bambaşka bir ruh taşıyorum bedenimde
Ne bu şehir bildiğim şehir / nede ben bildiğim benim
Kaybolup gidiyorum gökyüzünün gri gölgesinde
rüzgarın keskin soğuğu bıçak gibi yüzümde
herkesden kaçıyorum / belki kendimden bile
Sus şehrim sus..bu gün ben ! / ben değilim
en son ne zaman bahar açmıştı bu deli gönülde /
suskun dudaklarım hangi şarkıyı mırıldanmıştı gülen gözlerle
her gün binlerce oyun oynanan yaşadığım yeryüzünde
tüm ihanetlere / vefasızlıklara inat
hayatı seviyorum diye / yalanmı söylemişim kendime bile
içimde hiç durmadan çalan hüzünlü bir musiki
yürek dağlarcasına
yıllar değil / yıllarca tutunup kalmışım acılara
bazen bir gülü koklamışım hayat güzel diye /
bazen yetim bir çocuğu öpmüşüm yanağından sevgi diye
bazen bir yaşlı eli tutmuşum yalnız değilsin diye
hak etmeyen bir vefasızı sevmiş / haykırmışım seviyorum diye ne sevdiğim yar / ne dostum sır olmuş gönlüme
sus şehrim susbu gün ben ! / ben değilim |