Hadi dök içini rahatlarsın diyor herkes

Biraz sen dökülüyor dilimden kızıyorlar
Oysa ki içim dışım hep sen!
Anlamıyorlar….

Kandırmayalım şimdi birbirimizi bunun adı aşk olamaz!
Düşlerini boğuyorsun gözünde büyüttüğün keşkelerde.
Aşk değildir yaşadığın
Keşke diyorsan üst üste iki kere aynı şeye…
Ağla sen!
Akılsız kalbin cezasını gözler çeker.
Bu yüzdendir göz yaşlarının zamansız intiharlarla gözden atlayışı…
Ve çakıldıkça kaldırımlara
Parçalarının paçalarına bulanışı.
Ve
Canı yandıkça gözyaşlarının da ağlayışı…
Şimdi bilmediğim bir yolun tam ortasındayım
Kayıbım işte anlasana
Herhangi bir yerin aşina olmadığım dilinde ağlıyorum.
Haklısın
Alışmalı bazen.
Dilinden çok yarana tuz tattırmalı..

Affet!
Geç oldu fark edişim.
Sen benim kalbimde değilkemiğimin içinde ilik olmalısın.
Ne zaman tenimi terk etse ellerinkalbe sıra gelmeden felç olur bedenim…

Susmalı mıyım şimdi?
Göz yaşlarımın ardından su döksemçabuk dönerler mi geri?
Ya da kusmalı mıyım dersin içimden
Hıçkırıklarla boğum boğum boğazıma düğümlenen seni
Bir kentin fetihten arta kalan alevleri gibi yüreğim
Ya devam etmeli bu savaş
Ya da üfle söneyim.
Öylesine karışığım
Ve öylesine içi dışı rutubetağzı dili lanet bir harabeyim
Neden gittiğini inan hiçbir zaman anlamadım.
Senin her gidişine
Ben hep Fransız kaldım…

Ağlasam rahatlarmışım.
Hepsi yalan ve palavra!
Ağladıkça yanaklarım aşınıpyaralarım DERİNleşiyor yalnızca…