Tekil Mesaj gösterimi
Alt 18 Eylül 2010, 19:03   #118
Çevrimdışı
AngeLus
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0)
IF Ticaret Yüzdesi:(%)
Cevap: Sevgili Günlük




Pek bir sevgiye layık manasız günlük'üm..

Bugün kendimi dinledim sadece, sahile gittim saatlerce oturup Kızkulesi'ni ve denizi izledim. Yalnızlığımın tadını çıkararak..
Neydi beni böyle derinden inciten sebepler?
Bir şeyler var olurken, kaybolup gidenlerin nedeni neydi?
Kendime yeni seçimler hazırlıyorum, tam uygulamaya başlarken bişeyler oluyor ve aklım karışıyor. Hayatımdan çıkarmam gerekenleri çıkarıyorum.. Bunun huzuru ve mutluluğu içindeyim (!) diye düşünüyorum derin bir nefes alıyorum oh be! diyerek.. Ama o da ne? Bir telefon..
O telefonla beni aslında ne kadar da iyi anladığını anlatamadıklarımı içimde sakladıklarımı sanki ona anlatmışım hayır daha fazlasını sanki benimle birlikte oda yaşamışda neler hissettiğimi, neler yaşadığımı en az benim kadar iyi bilen biri.. Sesimi çıkartmadan saatlerce onu dinledim telefonda. Bana birşey söyleme beni dinle dedi. Hep yaptığım gibi dinledim. Konuşmadım. Konuşulacak bişey kaldı mı dedi? Kalmadı.. dedim. Telefonu kapadığımda anladım ki, vardı.. Ama artık sanırım çok geçti..
Of Zehra! şimdi nasıl çıkacaksın işin içinden?!
Mutluluğumu hatta çok mutlu olmamı isteyen zat ama ne gariptir ki beni huzursuz eden bu duygunun adı nedir?
Duygularım aklım mantığım öyle karışık ki.. Birşeyler olmalı. Beni bu karışıklığın içinden çekip almalı.. Bir mucize istiyorum.. Peki ya mucizelere olan inancım kaldı mı? Bilmem belki de hala mucizeler vardır...

Bugün anladım ki, beni en çok ben mutsuz ediyorum.. Herşey benim elimde ama aklımla, kalbim bir türlü anlaşamıyorlar. Belki de bu yüzden aylardır böylesine tereddüt içinde, huzursuz bir şekilde yaşıyorum..
Mutluyum demeye korkar oldum.. Hatta bazen hatta çoğu zaman, mutluluk bana yasaklanmış diyorum. Lanetlenmiş olabilirmiyim?
Ne zaman mutluyum desem çok geçmeden mutluluk denen duygu bir an da kaybolup yerini hüzne bırakıyor.. Bu kadarı fazla diyorum.. Sadece demekle kalıyorum. Elimden başka bişey gelmiyor..
Sonra da aman be Zehra! Ne kadar da karamsar bir insan oldun sen! diye kızıyorum kendime..
Halime binlerce kez şükredip asılan yüzümü güldürüyorum.. Geçecek bunlarda geçecek.. Çok güzel günler gelecek.. Diye umut ediyorum..

Yeter bu kadar saçmalamak? (:
Kal sağlıcakla..

__________________
Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~
 
Alıntı ile Cevapla

IRCForumlari.NET Reklamlar
sohbet odaları eglen sohbet sohbet