| Neyse Sen Düşün Biz O Ara Bitelim...
"Ölüm kokuyor dudaklarım
Yangınlar hissediyorum ruhumdan bedenime vuran
İçimdeki ruha sesleniyorum:
-Geldiysen üç kere söndür bedenimi...!...Sen kesiliyorum ıslak sokaklardaki kan kaldırımlarında
Aklıma girip çıkan çığlıklar yol geçen hanı misali ruhumu yakıp yıkıp geçip gidiyor
Hepsinin gönül hevesidir ruhuma girip bir bakıp çıkmak
Ben yasaklandığım yerden bile uzağa vuran bir ateşin ta kendisiyim
Yüzünü parçalayıp iliklerine kadar hissetiğin o lanet ateş benim
Ruhumun abdest aldığı çeşmelerde ateşimi söndüren, bir senin gözyaşlarındı belkide.
Tanrı'm bir çare bul derdime derken
Tanrı'nın hepimize oynadığı oyunlarda bende hile yaptığını geç fark ettim.
Sen gittin yasağımdaki uzaklıklara ben öldüm
Sen bir adamlla aynı yatağa ikinizin kokusunu saldın
Sen beni düşündüğünde bile ana avrat düz gittiğin aşk'lara aşık oldun
Şimdi bende değilde kimde hile yaptı Tanrı ?
Ruhum dışa vuruyor kendini içine girip bakıp çıkan herkes küllerime boğluyor.
Zamanın akışına kaptırdığımız 'biz' kimsenin girmeyi akıl edemeyip bakamadığı yerde sol'umda
Ateşin kaynağı desem yerdir hani.
İşte öyle sevmiştim seni...
Belkide yalanlarını ateşimin üstüne örtmen bundan
Tanrı'm yaptığının hile ne kadar adildi bilmiyorum ama
Beni onda onu bende bitirdin
Şimdi hangi dinine göre alacaksın yanına bizi ?
Kim yargılayacak bizi ?
Neyse neyse sen düşün biz o ara bitelim..."
Alıntı
__________________ Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~ |