İşyerindeki 2 kaplumbağayı bir süreliğine eve getirmişler. Baktım ki zavallıları ışık geçirmeyen, mat bir beyaz kabın içerisine koymuş ve banyoda öylece bırakmışlar. Suları bulanmış ve hayvanlar karanlıkta isyan ediyorlar. Oradan çıkmaya çalışıyorlar. Dedim ki arkadaşlar şunları alın açık havaya çıkartın ve ışık geçiren saydam ve büyük bir kaba koyun. Bu halde hayvanacağızlara eziyet ediyorsunuz ve günahtır. Hem dar, hemde etraflarını göremiyorlar.

Dinlediler ama dinlemediler...

Kalktım aldım ikisini de güzelcene. Havuz yaptım bunlara havuuuuuuuuz. Ben evdeyken dolduruyorum küveti ve keyif çatıyorlar. Evde değilken terasa koyuyorum. Her tarafı seyrediyorlar. Tabi bu sefer kaplarını değiştirdim. Camdan büyükçe bir kaba koydum. Hayat şimdi onlara güzel...

Bugün hayattan ne mi öğrendim? Benim yapmam gerekeni başkasından beklememem gerekeni öğrendim. Halbuki kaplumbağalar benim değil. Fakat benim yapmam gerekiyordu.