Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İncindiğim yerlerden acı bir gerçeklikle sarmalıyor düşkünlüğümü can yangınları.
Bir gece daha karanlığa dönüyor isyankar yüzsüzlüğünü.
Bir kalem daha tükeniyor kayıp.
Cesetlerini yaralarına basıyor bir er meydanı..
Kayıt/sızı oynuyor bütün gölgeler..
Bir yürek mezata çıkarıyor en günahkar sızılarını.
Bedellerinin ödenmişlerini beş para etmez bir alfabeye takas ediyor.
Üç harfte susmayı öğreniyor kelam.
Ve sen bir sessizliğe “YAR” oluyorsun…
Yar! Bırakma bu nefesi kan kokan suskunluğu bana.
Bir yokuşluk mecali kaldı ümitlerimin.
Bölündükçe fazlalaşıyor sana adanmış asal sevdamın kahırları.
Her virgülde parçalanıyorum..
Ben parçalandıkça gri bir gürültü akıyor şakaklarımdan.
Ölüm kusan gazab vadilerinden geçiyorum.
Son bir umutla, belki açarsın diye, cansız düşüyorum canına..
Sığınmak istediğim tek yer zamandan ve mekandan ,
önüne düşmüş gözbebeklerin kefenini dikiyor satırları senli dualarımın..
Halbuki ne çok istemiştim kaldırabilmeyi, aramızdaki o perdeyi..
Kaç kimsesizlik tükendi bu katili firarsızlığın kararsızlığında.. ?
Her yalpalayışta yine sana değil miydi diz çökmelerim?
Beni her uğurlamanda kanıma hoş geldin diyen niyotin dişleri değil miydi gecenin?
Ne kadar daha uzak tutacaksın ellerine yapışmış balçık sıvalı serüvenini kalbimin?
Avuçlarından kaymalarımın cürmünü daha ne kadar taşıyacaksın boynunda?
Sana aralanan kapılarımdan is doluyor sana çaresizliğime.. Görmüyor musun?
Yar! yansın gece!..
Sana kavuşmayan yollar yok olsun!.
Madem yoksun, bütün katliamlar suçtur parmak izime.
Yar! Bu sevdayı kan bozardı ancak,
şimdi gözbebeklerime kadar kandayım.
bir bulut yetecek gök/yüzünden düşmeye.
Bütün şehir helak olacak. Sen ki yoksun…
kirpiklerim ki senin küllerinle kapanacak,
söktüm bil gözkapaklarımı bu şehrin sokaklarından.
Gök gürlemiş, yer çatlamış ne yazar..
Yar! He de kıyametini fitilleyeyim gecenin.
Varım de yok olsun senden gayrı ne varsa..
Ama eğer yoksan…