Çevrimdışı

Hala öylesin . Kimse yazımı beğenmemiş , alındım biraz :|

''ben anlattım İstanbul'a seni,daha tanışmadan senle...
adını koyamadıgım bir hisle seni anlattım İstanbul'a.
seni sevmem için bedenin lazım değildi bana.
sana sormadan seni alıyordum düşlerime.
İstanbul şahitti bana bir tek...
aldatıyordum tanımsız hayalinle çok sevdiğim sandıgım kişiyi.''

Yazıyı okudum da ne kadar çok seviyormuşum ben .. Şimdi okuyunca garipsedim cümlelerimi.. İnsan işte ,Tanrı'yla anlaşma yapabilecek kadar , canını ortaya koyacak kadar seviyorsun bir gün , ama sonra puf ! her şey yok oluyor . Ne sevgin kalıyor içinde ne de ona karşı küçük bir umut .
Bunları neden yazıyorsun nan diye sorma sakın . Kimseyi kırmak değil amacım .Ki hiç amacımda yok bu konuya mesaj yazarken ..
Tarihini unutmuştum ben , iyi hatırlattın notlarımın arasına tarihi eklemeyi unutmayayım bu sefer.
Güzel bir ana fikir olmuş tekrar tekrar okuyunca daha iyi anlıyorum .
Teşekkürler üstad ..