Çevrimdışı

Kaldırımdan Gökyüzüne



Yüzünün ak tarafına güneş vurmuş,
Güneşi kesik gözleriyle engellemiş,
Siyah ve kalın kirpiklerinin arasında yakalamış
iyice ezmekteydi çirkin adam.

Kavurucu vuruyordu güneşin kırılmaya yatkın sarı ışığı.
Kılsız, kırmızı döşünde uç vermiş beyaz irin...
Yüzüne vuran rüzgarın eskittiği gözleri
Körün koyulugunda kaybolmuş bir kahverengi...

Ve dans ediyordu hayalindeki renklerle
Renkler o kadar eşsiz bir yüz
Yüzün o kadar tanıdık, o kadar sıcak
Sıcak o kadar kavurucu...

Renklerden sıyrılıp boynuna indi,
Haddi olmayan yerlere dokunmak...
Ve tam o noktada susmak...
Uzunca... Koyu kıvamlı pelte tadında susmak...

Yoksul bir odada bacaklarının sarı tüyleri
Onlar altında ezilen bir mâbed...
Kimbilir kimleri eskitti, kimleri yönetti.
Dokunmak tam zamanı gelince...

Saat gerektiğinden hızlı calısıyor...
Parmak uçlarından, parmak uçlarıma hissediyorum o sesi...
tik-tak tik-tak...
Sanki bugün ertelenmiş, yarın duracak...

Ses hızlandıkça gözünde bir yaş,
Bedeninde kötü kokulu bir nem...
Lav sıcaklığında dökülüyordu kadına meni.
Suyla sevişemeyen bir musluğun son damlaları gibi...

Altında susan sesler yükseldikçe renklendi
Biçimsiz ve çelimsiz bacaklarına baktı adam...
Pantolonunu giyerken arkasındaydı,
Bir devrin söndüğü ışıksız renkli oda...



Anıl Şimşek 04.01.2009 23:16

----------

Kendime yazdığım şiirimdir bu (: