Çevrimdışı

Annemm seni çok seviyorum ben , biliyor musun?
Belki bu sevgimi sana yarın anlatmam gerekiyordu gözlerinin içine baka baka sana her şeyi anlatmak.. Ama bilirsin göz teması kurmak konusunda pek iyi değilimdir. Korkarım karşımdakinin gözlerine baktığımda beni çözmesinden.. Ya da her şeyi gözlerimden okumasından..
Son zamanlarda canım çok yandı anne. Söylemedim hiç sana. Ama sen hep anladın. En fazla sen bana benziyorsun dersin ya, sanırım ondan ben sana bir şey söylemeden senin her şeyi anlaman . Bu sefer anlayamadın Anne . Ruhumu saran acının çaresini bulamadın Anne. Sana yalan söyledim ben. Ne çok başarılı bir kız oldum ne de o tanıdığını sandığın asla acı çekmeyen kızın..
Rüyana girmişim ya geçen gece.. Ter içinde yanıma koşmuştun .. Ölmüşüm rüyanda . O kadar mı korkardın bensizlikten? Oysa ki ben kimse üzülmez sanardım. Dökülen gözyaşları ise sadece 'iyi bir insandı' cümlesi sonunda dökülür diye düşünüyordum.
Şimdi bahçeyle ilgileniyorsun sen
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Benim ektiğim papatyaların başındasın. Ben burda gözyaşları içinde sana içimi dökmekteyim.
Hep iyi biri olmak istedim Anne biliyorsun .. Kimseyi bilerek üzemem ben. Başkaları üzülmesin kırılmasın diye kendimi üzerim , kırarım.
Bu sefer herkesi üzdüm Anne. İnsanlara yaranamadım.
Babam olmadığı için evin reisi sendin dersin bana . Öyle biri değilim ben Anne.
Ruhumda sayısız yara izi var. Ve her geçen gün kapanması gereken yaralar daha fazla açılmakta.
Bu sabah bana dedinya , 'iyi misin kızım?' diye sordun ya . Gözyaşlarımı içime akıtıp gülümsemiştim sana ve eşliğinde 'iyiyim ' lafını edip .. Sen inanmayan gözlerle baktın bana.İnanmıyordun biliyorum. Çünkü ben güldüğümde gözlerimin içi de gülerdi. Küçük bir tebessümle kapatmaya çalışmıştım bu defa sorularının ardı arkasını ..
Daha ilk senemde tökezledim üniversitede Anne. Ayaklarının üstünde tek başına duracaksın derdin bana.. Erkeğin eline bakmayacaksın ve kimseye bağlanmayacaksın demiştin. Şimdi bakıyorumda tüm hayatıma. Yapma dediklerini yapmışım hep Anne..
Yüreği en güçlü kızınken , aslında çok kırılganmışım.
Özür dilerim her şey için . Daha iyisini yapabilirdim inanki. Ama olmadı.
Yarın elimde senin de en sevdiğin çiçek olan papatyalarla geleceğim sana .. Eğer dayanamayıp yine ağlarsam sakın hiçbir şey sorma. Çünkü sana verebileceğim iyi bir cevabım yok.

Yarın görüşmek üzere Annem.. Nasıl olsa unutkanlık var bende. Bir gün sonra bu dediklerimi de unuturum ..