| Cevap: İçini dök!
Yazdıklarınızı dönüp okumamak ve canınızı daha fazla yakmamak için kapalıdır gözleriniz.
Yazabilirsiniz. Bu masalın okuru siz değilsiniz…
Seni yazarken kendimi nerde unuttum yar? Nasıl oldu da kendime “siz” oldum?
Güneş suya düşüyor, titriyor varlığı.
Gece doğuyor şehrime. Maviler kararıyor. Vapurlar denizi parçalarcasına geçiyor karşı kıyıya. Ortaköy’ e uzanıp gidiyor gözlerim.
Serseri adımlarımı özlüyorum, sahil boyu düşülmüş.
Ve SoN diyorum içimi yararcasına.
Kız Kulesi şaşkın.
Ve SoN diyorum.
Kule ağıtlar iğneliyor masalımın sonuna...
|