söz küfürdür
yokluk acımaz
güzellik paslanmaz
yabancı olmayan yalancıdır
aşk bir kavram kargaşasıdır
aşk, mükemmel bir hayrettir
hakikate yaklaşanın içi boşalır
gözleri yaşlı bir kahkahadır aşk
bir ırmağın kalbe sığınmasıdır aşk
güzel sesler, gürültüde saklanırlar
aşk, yokluğun varlığa tenezzülüdür
aşk, tanrıya küsüştür feryat halinde
aşk, iki ırmağın bir yatağa sıkışmasıdır
kırılamayan bir fay hattıdır aşksız insan
aşk, tanrının şeytana son merhametidir
her ağaç, bazen ağaç olduğuna inanmaz
aşk, açık kapılı bir odadan çıkamamaktır
var olmak, doğmamış olana denk olmaktır
aşktan sonra hayat güneşi çekilmiş gündür
her varlık, başarısız bir yok olma girişimidir
varlık, kendine mahpustur; özgürlüğü yoktur
kurgulardan icat edilmiş bir kuruntudur hayat
yanlış kavrayış, doğru bilgiyi kirletmez; gizler
yamaçta olanın zirvesi, zirvedekinden farklıdır
varlık bir hastalık halidir, iyileşen insan yoktur
aşk, zamandan ve mekandan intikam almaktır
zaman, erginliğe erişmemiş bir çocuk aktördür
var olmak, yanlış algılanmaktır; doğrusu yoktur
varlık tavanı ve tabanı kelime olan bir bataklıktır
aşk kaybetmektir, hayat kaybını da kaybetmektir
aşk, sonsuzluğun yakalandığı ateşli bir hastalıktır
hayat, bir ırmağın can çekişmesidir insan kalbinde
aşk, insanın keşfettiğini kendinden gizleme telaşıdır
zaman, o ırmağın ölümüne kavuştuğu uzun kanaldır
varlık, ırmağın ölünce ardında bıraktığı paslı yataktır
bütün insanlar hasta olduğunda, hakikat varlığı kaplar
ateşten bir uçurumda kucaklayabilir kendini insan ancak
aşk içi her türlü sıvıyla dolu kaynar bir kazanda yüzmektir
aşk, hayat adlı lanet yağmurundan koruyan tek şemsiyedir
aşk, bir coğrafyayı tanrıdan ve şeytandan kaçırma girişimidir
aşk, tanrı yarasıdır insana, kendini sağlıklıymışçasına sürdüren
aşk, kekeme olmuş haylaz bir tanrının ruhlarda gezinmesidir
aşk, tanrının ceplerinden akan çılgın bir ırmaktır insan söndürür
aşk, sonunda bir tanrı intihar etmesidir, en sıcak ateşde inleyerek
aşk; düşmek, atlamak ve fırlatılmak eylemlerini ayırt edememektir
aşk, tanrının aynaya bakınca gülümsemesinin insana vuran aksidir
aşk amansız bir dağa geri geri tırmanmak, ileri doğru yuvarlanmaktır
aşk, bütün bir varlığı coşkulu bir dürbünün uçurumlarından seyretmektir
aşk, göğe kadar ne kadar yükselirse,beden/ruh yere doğru o kadar alçalır
aşk, kendisinden sonraki bütün ıskalamaları anlamsız kılacak bir ıskalamadır
aşk; bir mabedin, içinde dua edenin ve dua ettiği ilahın aynı vücutta birleşmesidir
aşk, sakin ve küçük bir gölde yaşayan tatlı su balığının fırtınalı bir denize terk edilmesidir
aşk, tanrının insanın içine kendini gömmesidir aşk, insanın kendini kendine kadar kazmasıdır
Sartre