Bu konuyla bağlantılı bir hikayeyi paylaşmak istiyorum sizlere. Adamın biri zamanlardan birinde hayatlarını hayvan dışkısıyla idame ettiren bu böcekler hakkında Allah'a "Allahım bu fuzuli, bir işe yaramayan bok böceklerini neden yarattın? Ne işe yarar ki bu pis böcekler?" gibi sitemle, soruyla ve kendi kendine söylenmekle karışık bir soru sormuş. Gel zaman git zaman bu bizim meraklı adam ölümcül bir hastalığa yakalanmış. Hangi hekime gidip medet umduysa çare bulamamışlar. Bir yakını onu son çare olarak dönemin en iyi doktorlarından birine götürmüş. Bu doktor da ona iyileşebilmesi için tek bir çare önermiş. Bunu yapmaması halinde de adam ölecekmiş. Doktor bu hasta adama bok böceklerinin ezilip çıkan suyunu içtiği halde iyileşeceğini söylemiş. Bu tedavi şekline çok şaşıran hasta adam zorla olsa da bunu kabul etmiş ve zamanla uygulayarak iyileşmiş.

Bir zaman bu zatı muhterem bir gemi yolcuğuna çıkmış. Hava alabildiğine fırtınalı. Bundan ötürü gemi deniz durumuna dayanamayıp batmaya başlamış. Yolcular telaşlı. Herkes dört bir yana koşuşturuyor. Fakat bu bizim adam sakin sakin geçmiş bir kenara oturmuş ve olanları seyrediyormuş. Onun bu halini farkeden biri sormuş

- Ne yapıyorsun sen burada kardeşim? Gemi batıyor görmüyor musun? Burada oturacağına kalk canını kurtarmaya bak. Aklından zorun mu var senin?
- Ben Allah'ın işine bir kere karışmaya çalıştım. Bana 40 tane bok böceğinin suyunu içirdi. Ben artık onun işine burnumu sokmam. O işini bilir..

Hikayeden anlaşılacağı üzere çoğu zaman iyilik meleği rolleri yapan biz insanlar, gözümüze hoş gelmeyen insanlara veya hayvanlara karşı çok büyük kırıcı tavırlar sergiliyoruz. Çirkin olduğunu düşündüğümüz insanlara farklı davranıyoruz, bazı özelliklerini öğrendiğimiz hayvanlardan ise nefret ediyor ve hatta iğreniyoruz. Halbuki onların da yaratıcısı tabiki Allah'tır ve hepsinin bu yaşamda önemli birer rolleri vardır. Bunu hep hatırlamak dileğiyle..