GÜL İLE BÜLBÜL
Sevip sevilmiş iki gönül
Olmuşlar “Âlem-i Gönül”
Yemin etmişler bir ömür
Yaşamak âlemde sır ile gül
Şu âlemde vardır bir sır
İçinde açan sade bir gül
Yuvaları âlemse onların
Nehirlerde akan suların
Havada esen rüzgârların
Dostları sır ile gül bunların
Şu âlemde vardır bir sır
İçinde açan sade bir gül
Güle su hayat verir
Rüzgâr sırrını estirir
Elbet bir yerde birleştirir
Onlardır gül ile sır
Şu âlemde vardır bir sır
İçinde açan sade bir gül
Gülün o güzel kokusunun
Açan yapraklarıyla bunun
Bülbülün güle ötüşünün
Sırrı çözülemedi onun
Şu âlemde vardır bir sır
İçinde açan sade bir gül
İşte gülünü seven sır bülbül
Bülbülü dalında isteyen gül
Solmasa yaprağı ötse hep bülbül
Sır olur muydu gül ile bülbül
Alem-i Sır