Galatasaray mabedinden, evinden ayrılıyor. Belki zorunlu, belki istemsi bir ayrılık olacak. Ali Sami Yen Stadı'nda geçireceğimiz günlerin sayısı her geçen gün azalırken, hatıralar birer birer canlanmaya başlıyor. Dünyaya cehennemi tanıttığımız, zaferlerimize tanıklık eden, nice devleri çimlerine gömdüğümüz Ali Sami Yen'den, evimizden artık ayrılıyoruz. İnsan düşündükçe gözleri doluyor, duygulanıyor. Rezillikleri de, vezirlikleri de burada yaşadık. İnsan düşünmeye başlayınca 1987 yılında Eskişehir maçıyla başlayan müthiş serüvenleri hatırlıyor. Şöyle bir çırpıda söyleyebileceğimiz, Xamax, Milan, Madrid, Leeds, Manchester, Bordeaux, Kayserispor diye sıralıyor. Gerçekten müthiş maçlar oynandı, müthiş günler yaşandı. Zamanında söylenen bestedeki gibi; "Ne maçlar yaşandı, dünya cehennemi burada tanıdı." Özleyeceğiz yıkıldıktan sonra, belki de zaman zaman gideceğiz Mecidiyeköy'e.. Hayatımız geçti kimimizin, kimimizin çocukluğu orada geçti. Özleyeceğiz, kuşkusuz. Allah başarılarımızı özletmesin.
Geçen hafta evimizde oynadığımız Medical Park Antalyaspor karşılaşmasının devre arasında Kapalı tribünde bir grup tarafından Ali Sami Yen'in yıkılışı hakkında tek cümle küfür içeren bir tezahürat dile getirilmiş. Dozere karşı kullanılan kelime yerine başka kelimelerde kullanılabilir tabii ki; ama bunu da dile getirmek gerekiyor. Büyük ihtimalle ilerleyen zamanlarda duyarız tüm stad hep birlikte söylerken.. Hakkaten be Sami Yen, seni yıkacak dozerin !
14 Ocak 2011, 23:43
Normal
